Hola,

Daar het er vanmorgen op leek dat er vandaag meer zonneschijn zou zijn, ben ik met een todo lijstje in m'n hoofd de stad ingedoken. Nu is het Hotel in het centrum dus met 1 voet buiten deur ontkom je er niet aan om met de Flow mee tegaan. De mensen, het verkeer het beweegt zich continue kris/kros door elkaar, voornamelijk in de kleinere straatjes. Op de grotere doorgaande straten gaat het er wat gestructureerder aan toe. Maar met oversteken blijft het uitkijken. Ondanks dat de stoplichten voor voetgangers aangeven hoelang deze groen licht geeft, is dat nog geen garantie dat er als er net een auto uit een andere zijstraat komt je zonder je pas te versnellen op tijd aan de overkant komt.

Enkele praktische todo dingetjes had ik al ff snel geregeld. Nl m'n bril bijlaten stellen, (koppie is toch iets smaller geworden) want sjouwend met een rugzak ook nog eens m'n bril recht zetten ging toch iets te veel irriiteren. En jawel na 4 woorden Spaans begreep de dame van de Optica wat er moest gebeuren en werkelijk m'n bril zit als gegoten.

Daar ze hier bijzonder lekkere koffie hebben, was ik daar zo ondertussen wel aan toe. Toen m'n plannetje voor de rest van de middag uitgevogeld en besloot met de kabelbaan naar een hoger gelegen deel van de stad te gaan. De kabelbaan is net zo te vergelijken als die van de wintersport waarbij je in een gondel omhoog gaat. Deze heeft zelfs nog een tussen station. Eenmaal boven een plekje opgezocht met waanzinning uitzicht over de stad. Hier heerst een totaal ander straat beeld, de straten bestaan hier allemaal uit brede trappen en er wat hier aan goederen verkocht wordt is stof, tapijt en alle toebehoren die je maar kan verzinnen.

Hier zo zittend, de stad te aanschouwen zag ik dat de huizen en alle gebouwen terrasgewijs zijn aangelegd naar de bergen rondom het dal. Wat mij vandaag ook enorm verbaasd heeft is dat per straat cq buurt er 1 soort koopwaar is. Zo is er een straat waar je van begin tot het eind allemaal kramen hebt met vlees, de straat ernaast alleen eieren, de volgende straat waschmanines en koelkasten enz, enz, En niet een paar van elk nee....mandenvol en alles torenhoog opgestapeld. Geen wonder dat ik na mijn afdaling met de gondel mijn oriëntatie kwijt was en heb toen een uur gelopen om het Hotel terug tevinden. Bij een gebouw waar bewaking voor de deur stond de weg gevraagd en bleek dat ik op de goede weg zat. Heb bewust niet te vaak op m'n plattegrond gekeken want echt je valt op!! Daarbij had ik mezelf beloofd om voor 18.00u in het Hotel te zijn of in ieder geval in de buurt want na zessen wordt het snel donker en lijkt echt iedere straat hetzelfde daar dan alle kraamen dicht gaan. En als me dat niet ging lukken dan een taxi.

Vond dat het toen wel tijd was voor wat eten en ben voor de vegatarische Lasagne met als toetje Tiramisu bij Little Italy, gegaan.

Tevens was dit ook de laatste dag in La Paz, morgen gaat de reis weer verder om volgende week in Chili uit tekomen met als klap op de vuurpijl dat we onderweg een overnachting hebben in Uyuni; "the place waar dan de Dakar rally passeert en verblijft."

Wat ik als laatste bij dit stukje nog wil vermelden is dat dit niet zo vlot uit m'n pen gekomen is dan anders??? Niet omdat m'n kamergenote een uur bezig is geweest met tas inpakken en douchen maar of het de lezers opgevallen is of niet, ik wil wel ff kwijt dat ik gewoon alles in m'n eentje onderneem. Heb genoeg aan het gezelschap van mijn (Engels sprekende) reisgenoten bij het ontbijt s'morgens en s'avonds als ik ze weer in het Hotel zie. Maar voor de rest ga ik m'n eigen weg. Echt wat die mensen allemaal met elkaar te bespreken hebben!!

Goed bedtijd xx Chao Marion